चांदण्यांच्या वामकुक्षित नांदली स्वप्नांची मांदियाळी,
प्रात: कवडसे आले न्हाउनी, काया रजोची उजळूनी गेली !
प्रात: कवडसे आले न्हाउनी, काया रजोची उजळूनी गेली !
रंगला डाव, फिरला फासा, फितूर झाली खेळी,
चांदण्यांच्या अश्वारथी, क्षितीज-सारथी ठरला बळी !
उन्मत्त सोहम, तरला मदिरेचा थोर उपकार,
पुनवेचा दोष नव्हता, बरहुकूम तो चांदण्यांचा !
रजनीच्या कवेत अवखळला काजव्यांचा कळप,
नखशिखांत भिनला होता चांदण्यांचा जहर !
No comments:
Post a Comment